Summer BucketList
یه وقتایی حس می کنی زمان داره بدجور از دستت میره! مثل آبی که با دو تا دستات از یه چشمه زلال برداشتی اما ظرفی نداری که توش بریزی و قطره قطره داره از دستت میره!
حکایت روزای تابستونم همینه...
تابستون وقت مناسبیه برای رسیدگی به همه ی خواسته های مونده تو صف انتظار...
برای همه ی کارایی که دوست داری انجام بدی اما یا وقتش نیست یا دلهره ی مشغله و درس نمی ذاره با خیال راحت بهشون برسی..
وقتی این همه زمان بدون حساب به ما میدن فکر می کنم اولین چیزی که همه انجام میدیم هدر دادنشه...چون عادت کردیم که تو فراوونی تنبل بشیم...اما درست کردن یه لیست و وسوسه ی تیک زدن جلوی گزینه هاش آدم و ناچار می کنه که از خواب و تنبلی دست بکشه و یکم به فکر استفاده از روزاش بیفته...من فکر می کنم هرکسی باید یه To do-list برای تابستونش داشته باشه...مهم نیست چه چیزایی توش می چپونه...البته مهم که هست. چیزایی که دوست داری..یا همیشه تو مشغله ها به این فکر می کنی که «اگه الان تعطیلات بودیم این کارو انجام میدادم.» و حالا که تعطیلاته باید خودت و هل بدی که انجامشون بدی تا دوباره تو گرفتاریا حسرتش و نخوری.
این لیست می تونه از کارای تابستونی مثل رفتن به ساحل و شنا کردن تو استخر باشه تا کارای مسخره ای مثل خوردن یه عالمه نوشیدنی خنک یا بستنی تو یه روز..یا خوندن کتاب یا دیوانه وار فیلم دیدن....همه و همه ی چیزایی که حتی کمی فانتزی توشون هست.
اون وقت بعد از تعطیلات میشه با افتخار به لیست نگاه کرد و گفت:«این تابستون هدر نرفت»
^________^
برای شروع، این Bucket Listِ ما..
پ.ن: شاید به نظر احمقانه بیاد، اما خودش یه قدم بزرگه، نقد روشنفکرانه و نگاه آدم بزرگارو هم نیاز نداریم این جا..با تشکر!
پ.ن کارپه دیِم: می دونم نصف بیشترش گذشته، امـآ ایتــــس ســــــــــــــــــــــآمـــــِـــــــــر...هـــَــو فــآن...^^
پ.ن سوشی: این ژاپنیا غذای درست حسابی هم دارن یا همیشه همین جوری مسخره بازی در میارن؟؟؟!! :|
پ.ن خرکیف: در دورترین زاویه ذهنم هم همچین روز تولدی نمی گنجید! :دیــــ
پ.ن مــهم: خوشبختی یعنی تو دیوونه بازیاتم تنها نبآشیــ :)
***
«...کفِ نیم طبقه یک تشک دونفره پهن است و دور تا دور آن هم با فاصله ای 20 سانتی متری از سقف کتاب خانه ای دور می زند پر از کتاب های وسوسه کننده ای که می تواند یک ماه آدم را به خودش مشغول کند. توی همین آپارتمان 20 متری هم می شود خوشبخت بود، به شرط اینکه راهش را بلد باشی! همان طور که دوستان آرش بلدند.»
برگِ اضافی - منصور ضابطیان
***
- ۹۴/۰۵/۲۴
