دورتر از هر جای دیگر

"اون" میگه:

«گاهی فکر می‌کردم. به همه‌چیز، به همه شکل: اما همیشه تنها. با خودم.

این‌بار تنها نبودم. همراه دوستی در نهایت لذت.

هیچ‌چیز، هیچ‌چیز آن احساس را از بین نمی‌برد.

حتی اگر در طول زندگی دوباره اتفاق نیفتد.

هنوز می‌توانم بگویم که من روزی در نهایت لذت بودم.»

 

و من فکر می‌کنم فارغ از روابطی که به هر قیمتی نگه می‌داریم درنهایت این قطعه خاطرات و تجربه‌های ناب سوغاتی ما از هر انسانیه که ملاقات می‌کنیم. و این زیبایی انسان بودنه.