آیا آدم‌ها واقعا بو دارن؟
در اول کار باید بگم که بله! دارن.
حالا چرا از بین این همه سوال در جهان هستی رفتم سراغ این؟
راستش یه مدتیه هر کتابی رو ورق می‌زنم هرکی یه بویی میده که اصلا منطقی نیست: مرکبات و دریا، میوه و شکر (احتمالا قناد بوده)، یاس و گلابی، چمن و سدر، دریاچه کوهستان برفی (این لامصب اصلا چه بویی هست)، فلفل و چرم و نعنا(این یکی خیلی سطح فانتزیش دارک بوده!)...البته این احتمال هم هست که من دارم کتابای داغونی می‌خونم!
ولی خب بعد یه مدت حتی اگه خیالباف هم نباشی کم‌کم از خودت می‌پرسی قضیه چیه؟ چرا تو این قصه‌ها شخصیته همیییشه خدا این بو رو میده! و آیا اگه ما همیشه بوهای طبیعی و جذاب نمی‌دیم جزو سیاهی لشکر یا ویلن‌های درجه چند داستانیم؟
مثلا تو یه کتابی یکی از راوی‌ها درباره پسر مورد علاقه‌اش میگه حتی عرقشم بوی چمن میده! و در تکمله‌اش نمی‌فهمه که چرا دوست صمیمشم بعد یه سربالایی در حال عرق‌ریزی بوی کرم عسلی میده اما خودش بعد تقلا کردن انقدر بوی بدی میگیره و به یه حمام نیاز داره. بعدم با حرص فکر می‌کنه اصلا شاید بهتر باشه این دوتا با هم جفت شن و راه برن و عرق همدیگه رو بو کنن!! (به نظرم این شخصیت نقطه اتصال فانتزی‌های نویسنده به واقعیتشه).
یه سِرچَکی انجام دادم و تفکراتمو نظم دادم و نتیجه این شد که:
"آدم‌ها رایحه منحصربه‌فردی دارن" که باعث میشه با استشمام چیزی شبیه بهش یاد اون‌ها بیفتید؛اما نه اونجوری که تو رمان‌های فانتزی YA توصیف میشه!!
و این رایحه تحت‌تاثیر خیلی چیزاست: رژیم غذایی، رعایت بهداشت، شوینده‌هایی که استفاده می‌کنن، محیطی که باهاش سر و کار دارن، عطری که می‌زنن، سلامت و بیماری‌ها و باکتری‌هایی که باهاش سر و کله می‌زنن و....
و تازه به تماام مواردی که میشه اسم برد این رو هم باید اضافه کرد که تو حالات مختلف بوهای متفاوتی میدن!
مثلا یه مرد وقتی تازه فعالیت ورزشی کرده و همون لحظه عرق کرده احتمالا بوی جذابیت میده! اما اگه از همون عامل جذابیت با یه دوش خداحافظی نکنه یه بویی میگیره که سگ هم برای پارس بهش رغبتی نداره!
آدمی که تازه از خواب بیدار شده با اونی که سه ساعته داره تقلا می‌کنه متفاوته!
یا اگه یه آدمی خیلی بوی تمیزی میده و انگار تازه از لباس‌شویی در اومده احتمالا همیشه عادت داره بعد شستشو به لباساش نرم‌کننده بزنه.
شاید صابون یا کرمی مصرف می‌کنه یا مثلا به خاطر نوع کارش با چوب یا چرم سروکار داره.
شاید عادت داره بعد هر وعده غذا مسواک می‌زنه یا همیشه از آدامس یا خوشبوکننده دهان استفاده می‌کنه.
شاید عاشق آب مرکباته و هر روز صبح یه وعده میخوره. یا روی همه‌چیز لیمو می‌زنه. شاید آشپزه و مربا و کیک درست می‌کنه. برای همین بوی وانیل، شکر و میوه میده.
بعضیا مصرف چربی و قندشون زیاده و برعکس تصور عامه این خودش یه عامل کارکرد بد بدن و در نتیجه بوی بده.
بعضیا درونشون رو مدام با دم‌نوش‌ها، شورباها و رژیم سالم تصفیه می‌کنن برای همین حتی در حالت عادی بوی ملایمی دارن.
بعضیا هم به صورت ژنتیکی سیندرلا هستن و خیلی کم پیش میاد بوی خاصی دادن براشون دغدغه باشه.
در کل این فانتزی‌هارو بذارید برای عالم خیال! و مطمئن باشید آدمیزاد به صورت طبیعی همیشه بوی دریا یا کوهستان یا میوه و عسل نمیده!!
اگه بوی خودتون یا آدمی نزدیکتون اذیتتون می‌کنه اول به سبک زندگی و سلامت و بهداشت فکر کنید. اینا به دنبال خودشون طراوت میارن.
- ۰۳/۰۷/۱۲